Bu çalışma, omuz bölgesinde geçici fiziksel yetersizliği olan bireylere uygulanacak terapatik rekreatif faaliyetlerin yaşam kalitelerine ve tedavi süreci üzerine etkisini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Araştırma, ön test son test kontrol gruplu yarı deneysel bir çalışmadır.
Araştırmanın örneklemini omuz bölgesinde fiziksel yetersizliği olan 20 katılımcı oluşturmaktadır. Yaşları ve hastalık belirtileri birbirine yakın olan katılımcılar 12 deney (XYaş: 35,75±9,21 yıl) 8 kontrol (XYaş 34,88±9,52 yıl) grubu olmak üzere ikiye ayrılmıştır. Haftada 6 seanstan toplamda 30 seans olarak planlanan fizik tedavi sürecine dahil olan örneklem grubundan, deney grubuna fizik tedavi seansından sonra ek olarak toplam beş hafta boyunca haftada 4 seans ort. 45 dk. süren müzikli ve oyun içerikli rekreatif faaliyetler uygulanmıştır. Kontrol grubunda normal bir fizik tedavi süreci izlenmiştir. Uygulama öncesinde ve sonrasında “DASH, ağrı şiddeti”, “WHOQOL-BREF”, “Eklem Hareket Açıklığı Ölçümü ve VAS Ağrı Skalası” kullanılmıştır. Çalışmada elde edilen verilerin çözümlenmesinde frekans dağılımları, tanımlayıcı istatistikler ve gruplar arası karşılaştırılmanın yapılması amacıyla t-testi kullanılmış ve anlamlılık düzeyi ,05 olarak belirlenmiştir.
Araştırmanın bulgularına göre deney grubundaki hastaların tüm değişkenlerde ön test son test puanlarında deney grubu lehine anlamlı düzeyde farklılık oluşmuştur (WHOQOL-BREF (Xdeney: 86,59±3,57; Xkontrol: 63,83,59±2,97; DASH Xdeney: 13,66±1,78; Xkontrol: 31,12,59±3,91; VAS Xdeney: 1,04±0,76; Xkontrol: 2,5±0,91; Omuz Fleks. Xdeney: 162,75±8,52; Xkontrol: 145,75±12,49; Omuz abd. Xdeney: 159,41±10,37; Xkontrol: 142,12±12,67). Bu bağlamda terapatik rekrasyon faaliyetlerinin kısıtlılık durumu söz konusu olan bireylerde olumlu etkiler ortaya çıkardığı, yaşam kalitesini arttığı ifade edilebilir.
Anahtar Kelimeler: Fiziksel Yetersizlik, Rekreatif Faaliyetler, Terapatik Rekreatif Faaliyetler, Yaşam Kalitesi.
|
