Bu araþtýrmada 18-25 yaþ arasý üniversite öðrencilerinde yeme bozukluðu ile depresyon arasýndaki iliþkinin incelenmesi amaçlanmýþtýr. Çalýþma kapsamýnda Anadolu yakasýnda üniversite öðrenimi gören 95 katýlýmcýya (%87,40 kadýn, %12,60 erkek) anket uygulanmýþtýr. Araþtýrma sonucu elde edilen bulgularýn istatiksel analizleri SPSS 22.0 veri analiz programý ile yapýlmýþtýr. Bu çalýþma sonucunda; Yeme Bozukluðu Deðerlendirme Ölçeði toplam puaný ve alt boyutlarý ile Beck Depresyon Envanteri düzeyleri karþýlaþtýrýlmýþ olup ‘kilo endiþe’ alt boyutunda istatistiksel olarak önemli bir farklýlýk bulunmuþtur (p<0,05). Yeme Bozukluðu Deðerlendirme Ölçeði beden kütle indeksine göre karþýlaþtýrýlmýþ olup istatistiksel olarak önemli farklýlýklar bulunmuþtur (p<0,05). Bu çalýþma sonucunda kilo ile ilgi endiþesi olan bireylerin depresyon düzeylerine göre; orta depresyon düzeyinde olanlarýn (2,61±1,37) puan ortalamasýnýn hafif depresyon düzeyinde olanlarýn (1,74±0,91) puan ortalamasýndan istatistiksel olarak daha fazla olduðu saptanmýþtýr. Beden kütle indeksine bakýldýðýnda, yeme bozukluðu olan bireylerde beden kütle indekslerinin daha yüksek olduðu görülmüþtür. Zayýf olan bireylerin (1,16±0,53) puan ortalamasýnýn obez olan bireylerin (2,87±1,33) puan ortalamasýndan istatistiksel olarak daha az olduðu saptanmýþtýr.. Üniversitelerde gerek sosyal ortam gerek aile ortamýndan uzaklaþma bireyleri saðlýksýz beslenme düzenine ve fast-food tüketimine itmektedir. Bu kiþilerde aðýrlýk kazanýmý olduðu ve beden þekillerine daha fazla dikkat ettikleri görülmektedir. Bu durum bireylerde yeme bozukluðuna zemin hazýrlayabilmektedir. Üniversite öðrencilerinin yeme bozukluðu ve depresyon arasýndaki iliþkiyi inceleyen daha geniþ kapsamlý ve daha büyük bir örneklem ile çalýþmalarýn yapýlmasýna ihtiyaç vardýr.
Anahtar Kelimeler: Yeme Bozukluðu, Depresyon, Beck Depresyon Envanteri, Yeme Bozukluðu Deðerlendirme Ölçeði
|
