Yeme isteği genellikle bir besini tüketmeye yönelik gelişen yoğun ve direnmesi zor bir istek olarak tanımlanır. Yeme İsteği Envanteri de bu bağlamda, belirli besin isteklerinin psikometrik olarak geçerli, kendi kendine bildirilen bir ölçüsü olarak ortaya çıkmıştır. Envanterin orijinal versiyonu, yüksek yağlı besinler, karbonhidratlar/nişastalar, tatlılar ve fast-food yağları için yeme isteğini ölçen 4 alt faktörden oluşmakta ve toplam bir puan oluşturmaktadır. Bu çalışma, Yeme İsteği Envanteri'nin Türkçe geçerlik ve güvenirliğini değerlendirmek ve Türkçe formunun psikometrik özelliklerini ve faktör yapısını belirlemek amacıyla yürütülmüştür. Araştırmanın örneklemini, çalışmaya katılmayı gönüllü olarak kabul eden ve Türkiye'de yaşayan 19-50 yaş arası 621 birey oluşturmaktadır. Veriler çevrimiçi bir anket formuyla toplanmıştır. Yeme İsteği Envanteri'nin Türkçe versiyonunun faktör yapısını değerlendirmek amacıyla doğrulayıcı faktör analizi (DFA) yapılmıştır. Doğrulayıcı faktör analizi, “tatlılar”, “yüksek yağlar”, karbonhidratlar/nişastalar” ve “fast food yağları” olmak üzere dört faktörlü bir yapı ortaya çıkarmıştır. Bu çalışma, FCI'nin Türkçe versiyonunun, Türk popülasyonunda yeme isteğini ölçmek için geçerli ve güvenilir bir araç olduğunu bulmuştur. FCI'nın Türkçe versiyonu orijinal versiyona benzer şekilde 4 alt faktörden oluşmaktadır. Kadınların, tatlılar faktöründe erkeklerden daha fazla yeme isteği yaşadığı bulunmuştur. Kadınların en çok yeme isteği duyduğu besin çikolata iken, erkeklerinki ekmektir. Ayrıca yeme isteği ile vücut ağırlığı arasında bir ilişki bulunmuştur.
Anahtar Kelimeler: Yeme İsteği Envanteri, Obezite, Cinsiyet, Türk yetişkinler, Validasyon
|
