BİLDİRİLER

BİLDİRİ DETAY

Tuğçe YILMAZ
İNSÜLİN DİRENCİ VE KROM PİKOLİNAT TAKVİYESİ KULLANIMININ İNSÜLİN DİRENCİ ÜZERİNE ETKİSİ
 
Giriş ve Amaç: İlk defa 1921’de keşfedilen insülin, pankreasın β hücrelerinden salgılanan vücutta karbon enerjisi birikimini teşvik eden en önemli hormondur. İnsülin direnci, bir peptid hormonu olan insülinin hedef dokular üzerinde beklenenden daha az etki yarattığı bir durum olarak tanımlanmaktadır. Batılılaşmış toplumların yaklaşık %25-35’ini etkiler. Bu araştırmada amaç son yıllarda oldukça sık görülmeye başlayan insülin direncini tedavi edebilmek, iyileştirebilmek amacıyla krom pikolinat kullanımının etkinliğini yapılan çalışmalarda açıklamak ve değerlendirmektir. Gereç ve Yöntem: Tüm makalelerin PubMed ve Google Akademik veritabanları kullanılarak literatür taraması yapılmıştır. Arama kriterleri olarak “insülin”, “insülin direnci”, “krom pikolinat” terimleri kullanılmıştır. Tüm makale ve makale referansları incelenerek derleme hazırlanmıştır. Bulgular: Yetersiz krom alımı, diyabet ve kardiyovasküler hastalıklarda gözlenen belirti ve semptomlara yol açabilir. Serum krom seviyeleri ile Tip 2 diyabet arasındaki ilişkiyi inceleyen bir çalışmada kontrolsüz glukoz seviyelerine sahip bireylerde, kontrollü gruba kıyasla daha düşük serum krom seviyeleri gözlenmiştir. Bir başka çalışmada da diyabetli hastaların kontrol grubuna kıyasla daha yüksek bir insülin direnci ve daha düşük plazma krom seviyelerine sahip oldukları belirtilmiştir. NHANES verileri kullanılarak Tip 2 diyabette krom takviyesi kullanımının faydalarını inceleyen bir araştırmada, kullanmayanlarla karşılaştırıldığında krom içeren takviyeleri tüketen kişilerde diyabete sahip olma olasılığı daha düşük olduğu tespit edilmiştir. Tip 2 diyabetli hastaların dahil edildiği bir çalışmada 8 hafta süreyle günlük 400 mcg krom pikolinat kullanan bireylerde, kontrol grubuna göre insülin direncinde anlamlı değişiklikler gözlenmiştir. Benzer bir çalışmada diyabetli bireylerde krom pikolinat ve D vitamini kullanımının etkileri incelenmiş, gruplar arasında yalnızca HOMA-IR düzeylerinde önemli bir fark bulunmuştur. Bunun yanında sağlıklı bireylerde krom pikolinat kullanımını inceleyen bir çalışmada en yüksek serum kromun sahip bireylerde insülin duyarlılığında kötüleşme görülmüştür. İnsülin direnci ve devamında meydana gelen hiperinsülinemi polikistik over sendromu (PKOS) patogenezinde önemli bir rol oynar. PKOS hastalarının dahil edildiği bir çalışmada 6 ay süreyle 1000 mcg krom pikolinat takviyesi kullanan bireylerin insülin düzeylerinde anlamlı bir azalma gözlenmiştir. Başka bir çalışmada PKOS hastalarında 200 mcg krom pikolinat ve 1500 mg metformin kullanımının etkileri karşılaştırılmış ve anlamı bir fark olmadığı tespit edilmiştir. Sonuç: Tip 2 diyabete sahip bireylerin serum krom düzeyleri sağlıklı bireylere göre daha düşük bulunmuştur. Diyabete, PKOS’a sahip bireylerde krom pikolinat takviyesi kullanımının insülin direncinde ve duyarlılığında iyileşmelere sebep olabileceğine dair çalışmalar mevcuttur. Ancak çalışmalar henüz netlik kazanmamıştır. Daha iyi tanımlanmış, yeterli örneklem büyüklüğüne sahip çalışmalara ihtiyaç duyulmaktadır.

Anahtar Kelimeler: İnsülin, İnsülin Direnci, Krom, Krom Pikolinat, Diyabet



 


Keywords: