Hastane malnütrisyonu, dünyada olduğu gibi ülkemizde de hem bireyler hem de sağlık kurumları için önemli bir sağlık sorunudur. Herhangi bir nedenle hastaneye başvuran hastada malnütrisyonun gelişmesi, tıbbi tedavinin başarısını olumsuz etkilemesinin yanı sıra hastanede yatış süresinin artmasına, hastaların enfeksiyonlara açık hale gelmesine ve yaşam kalitesinin düşmesine hatta hastaların ölüm riskinin artmasına neden olmaktadır. Bu nedenle malnütrisyonun saptanması için öncelikle hastanın bir tarama veya değerlendirme yoluyla malnütrisyon riskinin tanımlanması gerekmektedir. Bu çalışmanın amacı ise hastanede yatan yetişkin ve yaşlı hastalarda farklı tarama araçları olan GMS, NRS-2002 ve SNAQ ile malnütrisyon riskinin değerlendirilmesidir. Çalışma, Ankara Gazi Hastanesi yatan hasta servislerine kabul edilen 348 yetişkin ve yaşlı hasta ile yürütülmüştür. Bir anket formu ile hastanın genel bilgileri, tanısı, kaldığı servisi ve yatış süresi, antropometrik ölçümlerine ilişkin veriler ile birlikte NRS-2002, SNAQ ve GMS skorları elde edilmiştir. GMS sınıflamasına göre hastaların %47,7’sinde, NRS-2002 sınıflamasına göre %35,6’sında SNAQ sınıflamasına göre ise hastaların %47,1’inde malnütrisyon riskinin olduğu saptanmıştır. Üç tarama aracına göre de malnütrisyon riski taşıyan hastaların ortalama yaşı ve yatış süresi, istatistiksel olarak daha yüksek bulunmuştur (p<0,05). Ayrıca malnütrisyon riski arttıkça hastaların ortalama BKİ, ÜOKÇ, BÇ, vücut yağ yüzdesi ve yağsız vücut kütlesi, istatistiksel olarak önemli derecede daha düşük bulunmuştur (p<0,05). Sonuç olarak hastanede yatan hastaların büyük bir kısmının malnütrisyon riski altında olduğu görülmüştür. Hastaların yatış anında nütrisyonel açıdan değerlendirilmesi, malnütrisyonun önlenmesini veya düzeltilmesini ve aynı zamanda komplikasyonları en aza indirme potansiyeli sağlayacaktır.
Anahtar Kelimeler: Hastane malnütrisyonu, Beslenme tarama araçları, GMS, NRS-2002, SNAQ
|
